Zadie Smith (geboren op 27 oktober 1975) wordt beschouwd als een van Groot-Brittanniës meest getalenteerde jonge auteurs. Haar debuutroman White Teeth (2000), waarmee zij drie prestigieuze prijzen in de wacht sleepte, werd gevolgd door The Autograph Man ( Lees verder
Zadie Smith (geboren op 27 oktober 1975) wordt beschouwd als een van Groot-Brittanniës meest getalenteerde jonge auteurs. Haar debuutroman White Teeth (2000), waarmee zij drie prestigieuze prijzen in de wacht sleepte, werd gevolgd door The Autograph Man (2002) en On Beauty (2005).
Jeugdjaren:
Sadie Smith werd geboren op 27 oktober 1975 en woonde in de Londense gemeente Brent bij haar Engelse vader Harvey Smith en zijn tweede vrouw Yvonne McLean, van Jamaicaanse afkomst. Op 14-jarige leeftijd veranderde Sadie haar naam in Zadie.
Als kind hield ze van tapdansen en acteren. Aan de universiteit verdiende ze wat als jazz-zangeres en koesterde ze de droom om journaliste te worden.
Opleiding en carrière:
Tijdens haar universitaire opleiding in Engelstalige literatuur aan de universiteit van Cambridge, publiceerde Zadie Smith een aantal korte verhalen in de May Anthologies. Op basis hiervan boden diverse geïnteresseerde uitgevers haar een contract aan. Haar eerste roman, White Teeth, werkte ze af tijdens haar laatste jaar aan de universiteit. Eenmaal gepubliceerd, werd het onmiddellijk een bestseller. Het werd internationaal erkend als een schitterend debuut en viel meer dan eens in de prijzen.
In interviews vertelde ze dat ze door de hype over haar debuutroman terecht was gekomen in een periode van writer's block. Toch slaagde ze erin nauwelijks twee jaar later, in 2002, haar volgende roman, The Autograph Man, te presenteren. Ook dat was een commercieel succes, maar de verwachtingen lagen zo hoog dat de critici het boek niet unaniem de hemel in konden prijzen, zoals ze dat gedaan hadden met White Teeth.
In 2002 en 2003 verbleef ze in de Verenigde Staten waar ze zich inschreef aan het Radcliffe Institute for Advanced Study, afdeling van de universiteit van Harvard, en begon er aan een essay-bundel The Morality of the Novel, waarin ze een selectie 20e-eeuwse auteurs bestudeert vanuit moreel-filosofisch oogpunt.
Haar derde roman, On Beauty, werd gepubliceerd in september 2005 en werd voorgedragen voor de Man Booker Prize. In 2006 won On Beauty de Orange Prize for Fiction.
Privéleven:
Aan de universiteit van Cambridge leerde Zadie Smith Nick Laird kennen met wie ze in 2004 trouwde. Ze wonen in Kilburn.
Korte verhalen:
* Mirrored Box. In: The May Anthology of Oxford and Cambridge Short Stories 1995
* The Newspaper Man. In: The May Anthology of Oxford and Cambridge Short Stories 1996
* Mrs. Begum's Son and the Private Tutor. In: The May Anthology of Oxford and Cambridge Short Stories 1997
* Picnic, Lightning. In: The May Anthology of Oxford and Cambridge Short Stories 1997
* "Stuart***". In: The New Yorker Winter Fiction Issue 1999.
* The Girl with Bangs. In: Timothy McSweeney's Quarterly Concern, Issue 6, 2001
* The Trials of Finch. In: The New Yorker Winter Fiction Issue 2002.
* Martha, Martha. In: Granta 81: Best of Young British Novelists 2003
* Hanwell in Hell. In: The New Yorker 27 September 2004.
Romans:
White Teeth (2000)
White Teeth vertelt het verhaal van drie families: de Brits-Jamaicaanse familie Jones, de Bengalese familie Iqbal en de Joods-Katholieke familie Chalfen. Rassenvermenging en multiculturaliteit, religieuze verschillen en generatieconflicten blijven ook na White Teeth typisch voor Smiths oeuvre. Het boek won de Whitbread First Novel Award 2000, de Guardian First Book Award, de Commonwealth Writers First Book Prize, de Betty Trask Award en de James Tait Black Memorial Prize voor fictie. In 2002 werd het verhaal gebruikt voor een korte tv-reeks op het Britse Channel 4.
The Autograph Man (2002)
Haar tweede roman, The Autograph Man, vertelt het verhaal van de Joods-Chinese Londenaar Alex-Li Tandem, die de kost verdient met het kopen en verkopen van handtekeningen en die geobsedeerd is met beroemdheden. Het won de Jewish Quarterly Review's Wingate Literary Prize 2003.
On Beauty (2005)
Haar derde roman, On Beauty, waarvan de titel verwijst naar een essay geschreven door Elaine Scarry (On Beauty and Being Just), vertelt de verhalen van de Brits-Amerikaanse familie Belsey die in New England woont. Het boek werd voorgedragen voor de Man Booker Prize 2005 en won de Orange Prize for Fiction in juni 2006.
Essays en artikels:
* "On the Road: American Writers and Their Hair", 2001
* "We proceed in Iraq as hypocrites and cowards - and the world knows it". In: The Guardian, 27 februari 2003
* "The divine Ms H". In: The Guardian, 1 juli 2003.
* "The Limited Circle is Pure". In: The New Republic, 3 november 2003.
* "Love, Actually". In: The Guardian, 1 november 2003
* Doodle from the Guardian Hay festival 2004
* "You Are In Paradise". In: The New Yorker, 14 juni 2004.
* "Shades of Greene". In: The Guardian, 18 september 2004
* "The Zen of Eminem". In: Vibe, 2005.
* "We are family". In: The Guardian, 4 maart 2005
* "Nature's Work of Art". In: The Guardian G2 section, 15 september 2005.
* "Fail better". In: The Guardian, 13 januari 2007
Literaire inspiratie:
Smiths werk zou geïnspireerd zijn door Vladimir Nabokov, E.M. Forster, Charles Dickens, Franz Kafka, George Eliot, Martin Amis, Raymond Carver en David Foster Wallace. Hoewel er eveneens analogieën te vinden zijn met Arundhati Roy.